Τελικά πότε είναι ευτυχισμένος ο άνθρωπος;

Άραγε, πότε είναι πραγματικά ευτυχισμένος ένας άνθρωπος; Την ώρα που έρχεται στη ζωή, κατά την διάρκεια της ζωής του ή την ώρα που παραδίδει πνεύμα και φεύγει από τούτο τον κόσμο; Ερώτημα, που πολύ δύσκολα μπορεί να το απαντήσει κάποιος. Γιατί επί της ουσίας, απάντηση δεν υπάρχει και οτιδήποτε και να ειπωθεί είναι καθαρά υποκειμενικό.

Κάποιοι λένε, ότι πραγματικά ευτυχής και ελεύθερος ο άνθρωπος είναι τη στιγμή της γέννησής του. Η πρώτη ανάσα, η ανάσα της ζωής, η υπέρτατη αίσθηση ευτυχίας και ελευθερίας μαζί. Θεωρητικά, όταν ο άνθρωπος έρχεται στη ζωή, δεν μπορεί να καταλάβει ο ίδιος και κάνει ευτυχείς όλους όσους είναι γύρω του. Επί της ουσίας όμως, ναι, η γέννηση, το δώρο της ζωής, είναι η πραγματική, ουσιαστική ευτυχία. Κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες και εάν έρχεται ένας άνθρωπος στη ζωή, η ίδια η ύπαρξη είναι κάτι μοναδικό, ξεχωριστό, είναι το μέγιστο δώρο.

Το θέμα είναι τι γίνεται από εκεί και πέρα. Λένε ότι κάποιοι γεννιούνται καλότυχοι και απολαμβάνουν το δώρο της ζωής, για κάποιους άλλους όμως λένε ότι γεννιούνται κακότυχοι και όλη τους η ζωή είναι ένας Γολγοθάς. Είτε συμβαίνει το ένα, είτε συμβαίνει το άλλο, η ευτυχία είναι επί της ουσίας στιγμές κατά την διάρκεια αυτής της πορείας, μεγάλης ή μικρής. Γιατί η πραγματική ευτυχία, δεν είναι αυτό που φαίνεται, η πραγματική ευτυχία είναι αυτό που νιώθει ο καθένας μέσα του. Πόσοι άραγε μπορούν να πουν ότι είναι ευτυχισμένοι και να το αισθάνονται;

Για να το διαχειριστεί κάποιος όλο αυτό, πρέπει να θυσιάσει πολλά και πολλές φορές, την ίδια τη ζωή, τους ουσιαστικούς λόγους ύπαρξης. Σε πολλούς δεν προκαλεί έκπληξη, όταν ανά τακτά διαστήματα έρχεται στο φως της δημοσιότητας και το δράμα ενός ‘επώνυμου’. Είναι η πραγματικότητα, που κρύβεται πίσω από τα ιλουστρασιόν εξώφυλλα, τα οποία παρουσιάζουν την ψεύτικη ευτυχία, την κλεμμένη πολλές φορές ευτυχία. Την ‘ευτυχία’ που «χαμογελά» μέσα από απαγορευμένες ουσίες πολλές φορές, μέσα από καταχρήσεις, απαγορεύσεις, πρέπει και μη. Για όσους είναι έξω από αυτό τον κόσμο και βιώνουν την δική τους σκληρή πολλές φορές πραγματικότητα, όλα τα παραπάνω μοιάζουν με πταίσματα και θα προτιμούσαν να ζουν αυτή τη λάμψη με τα όποια ψεγάδια της, γιατί θεωρούν ότι έτσι θα ήταν ευτυχισμένοι, από το να είναι αντιμέτωποι με τις δυσκολίες της καθημερινής επιβίωσης.

Γιατί από τη στιγμή που ο άνθρωπος γεννιέται, αυτό που προσπαθεί να κάνει είναι να επιβιώσει, να ζήσει, να ζήσει καλά, να βγάλει πολλά χρήματα για να μπορέσει να εξασφαλίσει την καλή ζωή όπως πιστεύει, ανεξαρτήτως τιμήματος. Είναι όμως ευτυχισμένος; Θεωρώ ότι κανείς δεν μπορεί να πει, ότι είναι ευτυχισμένος όλες τις στιγμές, καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του. Η ευτυχία είναι στιγμές και την ευτυχία δεν την φέρνουν αποκλειστικά και μόνο τα υλικά αγαθά. Ευτυχισμένος, πραγματικά ευτυχισμένος είναι αυτός που μπορεί να νιώσει μέσα του τόση πληρότητα, ώστε να μην επιτρέπει σε τίποτα εξωτερικό να του χαλάσει αυτή τη μοναδική αίσθηση.

Την αίσθηση, για τη χαρά της ίδιας του της ύπαρξης, την αίσθηση της δύναμης του να πετύχει τα πάντα χωρίς να χρειάζεται να θυσιάσει, την αίσθηση ότι αγαπά και αγαπιέται, την αίσθηση της προσφοράς, του να δώσει και να πάρει, την αίσθηση της ανάσας που αναπνέει και πραγματικά χαίρεται για αυτό που είναι. Πραγματικά ευτυχισμένοι λένε ότι νιώθουν και κάποιοι άνθρωποι την ώρα που φθάνουν στον θάνατο. Είναι αυτοί, που κάνοντας τον απολογισμό τους, μπορούν να κρατήσουν μόνο τα θετικά, που από μία μικρή ή μεγάλη διαδρομή αισθάνονται ότι ρούφηξαν αυτό που λέγεται ζωή, που δεν μετανιώνουν και νιώθουν και αυτοί πλήρης να αφήσουν πίσω τους τα εγκόσμια για ένα άλλο άγνωστο ταξίδι.

Η ουσία λοιπόν, είναι ότι η ευτυχία δεν αγοράζεται, δεν εξαγοράζεται, δεν την φέρνεις μαζί σου όταν έρχεσαι σε τούτο τον κόσμο, δεν την κερδίζεις σε κανένα διαγωνισμό ή τηλεπαιχνίδι. Η ευτυχία δεν είναι κάτι χειροπιαστό. Η ευτυχία προϋποθέτει ωριμότητα σκέψης και κυρίως καλή επικοινωνία, καλή σκέψη με τον ίδιο σου τον εαυτό. Η ευτυχία προϋποθέτει αποδοχή, η ευτυχία είναι κυρίως μέσα μας και μετά γύρω μας. Η ευτυχία, βρίσκεται και στα μικρά και στα μεγάλα, η ευτυχία βρίσκεται γύρω μας, αρκεί, να την αφήσουμε να μας αγγίξει. Έτσι απλά…

Μαρία Καραμπάτση

Πηγή: edugate.gr