Ανεκδοτάκι

«Μαμά, ήμουνα στην αυλή του σχολείου και είδα το αμάξι του μπαμπά να πηγαίνει στο δασάκι με τη θεία Φλώρα. Πήγα να δω τι κάνουνε και ο μπαμπάς έδινε ένα μεγάλο φιλάκι στη θεία Φλώρα. Μετά τη βοήθησε να βγάλει το μπλουζάκι της… μετά η θεία βοήθησε τον μπαμπά να βγάλει το παντελόνι του και μετά…»

Σε αυτό το σημείο η μαμά διέκοψε τη διήγηση: «Γιαννάκη, αυτή είναι πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία, άσε να μας πεις το τέλος το βράδυ στο τραπέζι που θα είναι και ο μπαμπάς. Θέλω να δω την έκφραση στο πρόσωπό του όταν θα μας τη λες.»

Το ίδιο βράδυ, την ώρα του φαγητού η μαμά ζήτησε από τον Γιαννάκη να διηγηθεί την ιστορία του. Άρχισε λοιπόν ο Γιαννάκης: » ήμουνα στην αυλή του σχολείου και είδα το αμάξι του μπαμπά να πηγαίνει στο δασάκι με τη θεία Φλώρα. Πήγα να δω τι κάνουνε και ο μπαμπάς έδινε ένα μεγάλο φιλάκι στη θεία Φλώρα. Μετά τη βοήθησε να βγάλει το μπλουζάκι της, και μετά η θεία τον βοήθησε να βγάλει το παντελόνι του, και μετά η θεία Φλώρα και ο μπαμπάς άρχισαν να κάνουν αυτό που έκαναν η μαμά και ο θείος Κώστας όταν ο μπαμπάς είχε φύγει να πάει στα ναυπηγεία.»

Η μαμά λιποθύμησε.

Ηθικό δίδαγμα: Μην διακόπτετε τον άλλον πριν ολοκληρώσει αυτό που έχει να σας πει…!