Πιο φιλικό interface για τον Εγκέφαλο Υπολογιστή – Brain Computer Interface
Πρακτικές ελεγχόμενες συσκευές σκέψης, όπως αναπηρικά καροτσάκια, τεχνητά χέρια, ή ακόμα και τα αυτοκίνητα, είναι ίσως ένα βήμα πιο κοντά στην πραγματικότητα χάρη στην έρευνα που διεξάγεται στην Ecole Polytechnique Fédérale de Lausanne (EPFL) της Ελβετίας. Παραδοσιακά, ο εγκέφαλος-υπολογιστής απαιτεί από το χρήστη να επικεντρώνεται διαρκώς διατηρώντας μια διανοητική εντολή όπως στρίψε αριστερά, στρίψτε δεξιά, ή χωρίς καν εντολή (πήγαινε ευθεία). Σύμφωνα με την EPFL, οι περισσότεροι χρήστες δεν μπορούν να διατηρήσουν περισσότερο από μία ώρα περίπου την διανοητική προσπάθειά τους. Η σχολή ωστόσο αναπτύσσει ένα νέο σύστημα, που επιτρέπει στους χρήστες να κάνουν διαλείμματα και να δίνουν την προσοχή τους και σε άλλα πράγματα, ενώ η ελεγχόμενη συσκευή τους εξακολουθεί να λειτουργεί μόνη της.
Όπως και άλλα τέτοια interfaces εγκεφάλου-υπολογιστή, το σύστημα της EPFL χρησιμοποιεί EEG μετρήσεις που λαμβάνονται από ένα δίκτυο αισθητήρων στο τριχωτό της κεφαλής του χρήστη. Αυτό που το καθιστά διαφορετικό είναι ότι χρησιμοποιεί στατιστική ανάλυση – ή τη θεωρία των πιθανοτήτων – κατά την επεξεργασία των μετρήσεων, που του επιτρέπει να μαθαίνει το τι προσδοκεί ο χρήστης από αυτό. Όταν συνδυάζεται με ένα σύστημα Κοινόχρηστου Ελέγχου, το οποίο χρησιμοποιεί κάμερες και αισθητήρες για να αυξήσει το σύστημα σκέψης-ελέγχου, μπορεί να κάνει πράγματα, όπως να αποφεύγει τα εμπόδια ή να συνεχίζει σε ευθεία γραμμή, χωρίς να χρειάζεται να τον ενημερώσει ο χρήστης.
Οι επιστήμονες δημιουργούν μια διεπαφή εγκεφάλου-υπολογιστή που θα επιτρέπει στους χρήστες να ελέγχουν τη συσκευή, χωρίς να χρειάζεται να επικεντρώνονται διαρκώς σε αυτή.
Το σύστημα παρουσιάστηκε πρόσφατα στην Ετήσια Συνάντηση 2011 στο AAAS (American Association for the Advancement of Science)στην Ουάσιγκτον D.C. Εθελοντές συνδέθηκαν με αυτό, και τους ζητήθηκε να διαβάζουν σιωπηλά, να μιλούν, ή να διαβάζουν δυνατά, ενώ ταυτόχρονα στέλνουν όσες το δυνατόν περισσότερες εντολές αριστερά , δεξιά, ή και καθόλου εντολή. Το σύστημα με πλήρη αναφορά ήταν σε θέση να φιλτράρει τον εξωγενή “θόρυβο”, και να παίρνει τις εντολές που προορίζονται γι ‘αυτό. Θεωρητικά, αυτό σημαίνει ότι ο χρήστης αναπηρικού αμαξιδίου μπορούσε να χρησιμοποιήσει το σύστημα για να κάνει το δρόμο του μέσα σε ένα κτίριο, κάνοντας και κάτι άλλο παράλληλα, όπως το να κάνει μια τηλεφωνική συνομιλία.
Αν και το σύστημα δεν θα είναι σε παραγωγή σύντομα, έχει ήδη προχωρήσει σε κλινικές δοκιμές. Οι ερευνητές εργάζονται για την περαιτέρω την ενσωμάτωση του με κοινά συστήματα ελέγχου (Shared Control Systems), καθώς και τη βελτίωση της ερμηνείας των γνωστικών πληροφοριών.
-Ρούλα Μος-
Πηγή Πληροφοριών: gizmag.com
